Japans Geisha gekrabbel

Eigenlijk dacht ik dat ik een tekening had gemaakt van een Geisha. Totdat iemand, met duidelijk meer verstand van Japan dan ik, mij erop wees dat dit een Maiko is. Een veel voorkomende vergissing overigens, omdat je bij een wit gezicht, extravagante accessoires, kleurrijke make-up en een pikzwart kapsel automatisch aan een Geisha denkt. Maar vaak is het een Maiko, ofwel een leerling Geisha. Het komt erop neer dat een Geisha een meer ingetogen uiterlijk hebben, omdat ze ouder en wijzer zijn.
Een Geisha is een gezelschapsdame (géén prostituee) die met haar traditionele Japanse kleding, zang en dans de avond tot een hoger niveau brengt. De geisha is eigenlijk te vergelijken met een persoonlijke entertainer maar als je het woord Geisha letterlijk vertaalt, krijg je het woord ‘Vrouw van de kunsten’. En dat vind ik veel mooier klinken!

Maika, Geisha in opleiding. Paper Art

Tegenwoordig is de interesse in het beroep niet zo groot meer. Maar vroeger kwam een meisje op jonge leeftijd als Maiko in dienst en volgde dan enkele jaren een opleiding. Zij moest zich in vele zaken bekwamen, zoals de theeceremonie, klassieke Japanse kunst, muziek, zang en dans. Geisha’s waren actief in bepaalde uitgaanswijken van grote steden en waren vaak verbonden aan een bepaald huis (Okiya).

Meestal werd een Maiko uitgekozen door de eigenaresse van een okiya, veelal op aanbeveling. Deze eigenaresse, ook wel ‘moeder’ genoemd betaalde onder meer de opleidingskosten die aanzienlijk waren. Voor de (destijds vaak arme) ouders was dat bijzonder aantrekkelijk, ook omdat zij zo een mond minder te voeden hadden.

Het is hard werken om een geliefde Maiko of Geisha te worden. Sommigen werken zeven dagen per week, het hele jaar door. En ook al ziet het er fraai uit, een kimono trek je niet zomaar aan.  Meestal hebben de meisjes en vrouwen hulp nodig bij het aankleden zoals bij het maken van de grote strik op de rug. Een beetje kimono is behoorlijk zwaar en kan waanzinnig duur zijn. Denk gerust aan 10.000 euro of meer.