Gevleugeld gekrabbel over de Agapornis en Valkparkiet 

Omdat onze Agapornissen en de Valkparkieten broeds waren, vochten ze elkaar de kooi uit. Ik kon het niet meer aanzien en vandaar dat we -na héél lang zoeken- een mooie kooi hebben gevonden die je met een tussenschot kunt splitsen in twee onderkomens voor (onderling vechtende) stelletjes.
We vonden de houten plankjes die ervoor zorgen dat onze vloer niet al te teveel bezaaid raakt met vogelvoer, een beetje saai. Dus heeft Bart alles nauwkeurig opgemeten, zodat ik een ontwerp kon maken voor een sticker die we op die plankjes konden plakken (verf kan vergif zijn voor de arme drommels -dus vandaar!). Dat was nog niet zo eenvoudig, want al die plankjes hadden afwijkende maten. Als je verschillende ontwerpen aanlevert, betaal je extra voor de opstartkosten en het moet natuurlijk wel leuk blijven. Dus heb ik de grootste afmetingen gebruikt, waarna we zelf de boel hebben bijgesneden 😉

Dit is het resultaat:


Wel geinig om te weten, vind ik:
Mensen stellen al lange tijd de gezelschap van een vogel op prijs. Ongeveer net zo lang als dat de domesticatie van honden en katten. Het is bekend dat rijke dames uit Rome papegaaien hielden en vloermozaïeken laten zien dat deze dieren ook al in kooitjes gehouden werden. Later in de geschiedenis zien we vaak afbeeldingen van mensen die vogels als huisdieren hebben.

De valkparkiet echter werd pas voor het eerst beschreven door John Gould in zijn boek ‘The birds of Australia (1839)’. Hij  schreef dat de grond in Australië bezaaid was met valkparkieten en dat op takken van bomen nog eens honderden vogels zaten.
In Nederland werden in 1865 de eerste valkparkieten gekweekt, en in België pas in 1870.
Ook de Agapornis werd pas veel later ontdekt als ideaal huisdier.

Ik raakte verslaafd aan het gezelschap van deze lieve vogels omdat ik tijdelijk moest oppassen voor een valkparkiet die het blijkbaar niet erg vond dat zij “Janssen” heette.  Het maakte ook niet zo veel uit, want  luisteren, deed ze toch niet.
Haar vorige baasje haalde echter kittens in huis, en dat leek mij geen goede combinatie. Janssen is dus nog jarenlang een geweldige huisgenoot geweest.